Witraż – Uświęcające zadanie Kościoła - Małżeństwo

Myśli towarzyszące przy projektowaniu.

W sobotę 16.01.2019 roku zamontowaliśmy kolejny witraż. Symbolizuje Dokument papieski Adhortację apostolską „Familiaris Consortio” Jana Pawła II (O zadaniach rodziny chrześcijańskiej w świecie współczesnym).
Patron: Święta Jadwiga królowa (1374-1399). Kanonizacja – 8 czerwca 1997 w Krakowie. Wspomnienie liturgiczne – 8 czerwca.

Pierwsza część witraża przedstawia Świętą Jadwigę, królową:

„Święta Jadwiga pochodziła z rodu Piastów i węgierskich Andegawenów. witraz jadwigaJako dziecko wychowywała się na dworze budzińskim i wiedeńskim. Mając 10 lat, przybyła do Krakowa i została ukoronowana na królową Polski, 16 października 1384 r. Dzięki jej małżeństwu zawartemu w 1386 r. z księciem litewskiem Jagiełłą pogańska dotąd Litwa przyjęła chrzest i otworzyła się na Ewangelię. Jadwiga osobiście angażowała się w chrystianizację tych ziem, wyposażając świątynie, haftując dla nich ornaty. Troskliwe dobierała misjonarzy oraz biednych studentów, fundując bursę dla Polaków studiujących na Uniwersytecie Karola w Pradze.

W celu przyspieszenia i ugruntowania ewangelizacji Polski, Litwy i Rusi wraz z królem Jagiełłą uzyskała w 1397 r. papieską zgodę na tworzenie Wydziału Teologicznego Akademii Krakowskiej. Z zagranicy sprowadziła uczonych kapłanów-profesorów. Na utrzymanie Akademii przeznaczyła w testamencie wszystkie swe klejnoty. Otaczała troską świątynie, fundując ołtarze i wyposażając wnętrza kościołów.

W kalendarzu kapituły krakowskiej z 1399 r. czytamy: „Dziś południe zmarła najjaśniejsza pani Jadwiga, królowa Polski i dziedziczka Węgier, niestrudzona szerzycielka chwały Bożej, obrończyni Kościoła, pokorna i łaskawa matka sierot, której podobnego człowieka nie widziano na całym okręgu świata”. NASI ŚWIĘCI – rozważania o Polakach beatyfikowanych i kanonizowanych przez Jana Pawła II, red. W. Zagrodzki CSsR, Kraków 2009.

 Na  nam przypominać  o wielkiej roli kobiety w małżeństwie, w kulturze, służbie miłości. „Dla przyszłości Polski nie wystarczy wyłącznie sprawne funkcjonowanie gospodarki i różnego rodzaju unie polityczne. Człowiek potrzebuje kultury - o kształt współczesnej kultury musimy zadbać. (Jan Paweł II wypowiedział w czasie kanonizacji). Znana jest jej pobożność, która szczególnie uwidoczniła się w adoracji krzyża wawelskiego, zwanego krzyżem królowej Jadwigi, oraz w codziennej Mszy św. W katedrze wawelskiej ustanowiła kolegium szesnastu psałterzystów nieustannie dniem i nocą oddających cześć Bogu.

Witraż zawiera napis: „Nie miłujmy słowem i językiem, ale czynem i prawdą” 1J3,18 - słowa apostoła Jana (1 J 3, 18). Święty Jan Paweł II w czasie kanonizacji Jadwigi mówił: cytując te słowa : «Nie miłujmy słowem i językiem, ale czynem i prawdą!» Bracia i siostry. Uczmy się w szkole św. Jadwigi Królowej, jak wypełniać to przykazanie miłości. Zastanawiajmy się nad «polską prawdą». Rozważajmy, czy jest szanowana w naszych domach, w środkach społecznego przekazu, urzędach publicznych, parafiach. Czy nie wymyka się niekiedy ukradkiem pod naporem okoliczności? Czy nie jest wykrzywiana, upraszczana? Czy zawsze jest w służbie miłości?’’ (homilia Jana Pawła II podczas uroczystości kanonizacji) „Podstawową dla niej sprawą była prawda, dlatego królowa zatroszczyła się, by w kraju nie brakło głębokich umysłów, które kontemplują prawdę „Nawet swoje królewskie berło oddala Uniwersytetowi, sama zaś posługiwała się pozłacanym drewnianym. Fakt ten, mając konkretne znaczenie, jest wielkim symbolem. Za życia nie królewskie insygnia ale siła ducha, głębia umysłu i wrażliwość serca dawały jej autorytet i posłuch…

Nad tymi słowami umieszczony jest księga-Psałterz. „Szczególnie umiłowaną modlitwą Jadwigi był Psałterz. Kiedy zostanie królową Polski, zleci przetłumaczenie go na język polski, które to tłumaczenie otrzymało nazwę Psalterz floriański. Modlitwa odrywała zasadniczą rolę w jej życiu. Widzimy ją często pod krzyżem wawelskim” (por. NASI ŚWIĘCI – rozważania o Polakach beatyfikowanych i kanonizowanych przez Jana Pawła II, red. W. Zagrodzki CSsR, Kraków 2009."

U góry witraż insygnia św. Jadwigi, królowej: jabłko i berło.

 

W II kwaterze umieszczone są słowa zaczerpnięte z Adhortacji apostolskiej Jana Pawła II „Przyszłość ludzkości idzie poprzez rodzinę!”

Papież pisał: „Jest zatem rzeczą nieodzowną i naglącą, aby każdy człowiek dobrej woli zaangażował się w sprawę ratowania i popierania wartości i potrzeb rodziny. O szczególny wysiłek w tym względzie czuję się zobowiązany prosić synów i córki Kościoła. Ci, którzy przez wiarę poznają w pełni wspaniały zamysł Boży, mają jeszcze jeden powód, ażeby wziąć sobie do serca rzeczywistość rodziny w naszych czasach, tych czasach próby i łaski. Winni oni kochać rodzinę w sposób szczególny. Polecenie to jest konkretne i wymagające. Kochać rodzinę, to znaczy umieć cenić jej wartości i możliwości i zawsze je popierać. Kochać rodzinę, to znaczy poznać niebezpieczeństwa i zło, które jej zagraża, aby móc je pokonać. Kochać rodzinę, to znaczy przyczyniać się do tworzenia środowiska sprzyjającego jej rozwojowi. Zaś szczególną formą miłości wobec dzisiejszej rodziny chrześcijańskiej, kuszonej często zniechęceniem, dręczonej rosnącymi trudnościami, jest przywrócenie jej zaufania do siebie samej, do własnego bogactwa natury i łaski, do posłannictwa powierzonego jej przez Boga. „Trzeba, aby rodziny naszych czasów powstały! Trzeba, aby szły za Chrystusem! (Adhortacja apostolska)”

Krzyż, stuła przepasana przez krzyż na stule obrączki na witrażu symbolizuje prawdę wypowiedzianą w adhortacje, że:

„Małżeństwo jest „komunią między Bogiem i ludźmi”, jako - jedność nierozerwalna, „Rodzina - komunią osób”.

U góry witraża Herb Uniwersytetu Jagiellońskiego – dwa skrzyżowane złote berła na błękitnej tarczy zwieńczonej koroną jest powszechnie znany i widoczny w wielu miejscach na uniwersytecie – począwszy od oficjalnych dokumentów po tablice informacyjnie i pamiątkowe

Jesteś tutaj: Home Aktualności Wydarzenia Witraż – Uświęcające zadanie Kościoła - Małżeństwo