BO WEZWAŁ CIĘ CHRYSTUS

To tytuł książki Kardynała Stanisława Dziwisza dedykowana w sposób szczególny tym, którzy myślą o wyborze drogi do kapłaństwa lub już weszli na drogę powołania kapłańskiego.

Dziś oczekujemy na nałożenie rąk J.E.Ks. Biskupa Bielsko-Żywieckiego i udzielenie święceń Ks. Diakonowi Krzysztofowi Wilk.

W tych dniach chcemy otoczyć Go szczególną modlitwą, zatrzymać się nad mottem, który sobie wybrał na drogę powołania.

On nas wybawił i wezwał świętym powołaniem nie na podstawie naszych czynów, lecz stosownie do własnego postanowienia i łaski, która nam dana została w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasami. (2 Tm 1, 9).

kwilk 001  kwilk 002  kwilk 003  kwilk 004  kwilk 005

Rozważania ks. dk. Krzysztofa:

Kiedy przyszedłem do Seminarium, w Kościele obchodziliśmy rok świętego Pawła. Nic zatem dziwnego, że to właśnie On, święty Paweł Apostoł, stał się naszym rocznikowym patronem.

Na motto mojego kapłańskiego życia postanowiłem zatem zaczerpnąć słowa z jednego z Jego listów, a mianowicie 2 Listu do Tymoteusza. W 2 Tm 1, 9 Apostoł wskazuje na kilka ważnych elementów powołania.

Po pierwsze. To Bóg powołuje człowieka. To sam Bóg wzywa świętym wezwaniem. Człowiek może jedynie odpowiedzieć bądź nie, na Jego głos. Wierzę, że i do mnie Bóg wyszeptał słowa zaproszenia do kapłaństwa.

Po drugie. Powołanie to niczym niezasłużony dar. To Bóg w całkowicie wolny sposób obdarza tym darem ludzi, których Sam chce. Powołanie jest zatem łaską, która w sakramencie Święceń – czyli przez potwierdzenie powołania autorytetem Kościoła – staje się nieodwołalnym darem. Z pokorą pragnę przyjąć dar, który Bóg pragnie włożyć w moje ręce. Wiem jednak, że ani ja, ani żaden inny człowiek niczym nie może zasłużyć na to, by swymi rękami przynosić ludziom Boga, czyli dawać im zbawienie.

Po trzecie. W momencie Święceń powołanie staje się także nieodwołalnym zadaniem. Od tej pory, nikt z wyświęconych, nigdy nie będzie mógł powiedzieć: minąłem się z powołaniem. W innym liście święty Paweł zapisze jednak: Przechowujemy zaś ten skarb w naczyniach glinianych. Naczynie może się potłuc, ale w słowach mojego motta jest obietnica, że Bóg zawsze hojnie udziela wszystkich potrzebnych łask tym, których wybiera.

Po czwarte i chyba najważniejsze. Święty Paweł przypomina mi, że wszystko co robię, powinienem robić jako odpowiedź na miłość Boga. 2 Tm 1, 9 to fenomenalne zdanie! Zanim powstał świat już byłem w sercu Boga, który tak bardzo mnie kochał, że już wtedy, jak kochający rodzic, układał sobie plan na moje życie. Życie, w którym będę szczęśliwy. Bo powołanie jest drogą do osiągnięcia szczęścia – czyli do takiego życia, które w konsekwencji doprowadzi mnie i innych do Szczęścia (wiecznego przebywania z Jezusem).

Jesteś tutaj: Home Aktualności Wydarzenia BO WEZWAŁ CIĘ CHRYSTUS