Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Słotwinie wwww

Nowy witraż w naszym kościele

Kolejny witraż  poświęcony jest  nauce   o odpustach – jest związany z Rokiem Jubileuszowym i z naszym kościołem.
Witraż symbolizuje otwartą Encyklikę  Jana Pawła II Dives in misericordia (O Bożym Miłosierdziu). Patronem jest Święty Rafał Kalinowski.

„Orędzie miłosierdzia Bożego zawsze było mi bliskie i drogie – wyznał Ojciec Święty Jan Paweł II w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie - Łagiewnikach w 1997 r. – zabrałem je ze sobą na Stolicę Piotrową i [ono] niejako kształtuje obraz tego pontyfikatu”.
Rys miłosierdzia widoczny był w całym Jego życiu. Zaowocował w historii Kościoła encykliką w całości poświęconą Bogu bogatemu w miłosierdzie Dives in misericordia i ustanowił w całym Kościele Święta Bożego Miłosierdzia oraz  przekazał orędzia Miłosierdzia na trzecie tysiąclecie wiary, zawierzając świat Bożemu Miłosierdziu w 2002 roku. Dzień jego śmierci i beatyfikacji w dniu Święta Miłosierdzia są znakiem i jakby pieczęcią dla kształtu jego pontyfikatu.
Na koniec, w ósmym rozdziale encykliki, Jan Paweł II wzywa Kościół do trwania na modlitwie: "W żadnym czasie, w żadnym okresie dziejów - a zwłaszcza w okresie tak przełomowym jak nasz - Kościół nie może zapomnieć o modlitwie, która jest wołaniem o miłosierdzie Boga wobec wielorakiego zła, jakie ciąży nad ludzkością i jakie jej zagraża. (...) Im bardziej świadomość ludzka, ulegając sekularyzacji, traci poczucie sensu samego słowa "miłosierdzie" - im bardziej, oddalając się od Boga, oddala się od tajemnicy miłosierdzia - tym bardziej Kościół ma prawo i obowiązek odwoływać się do Boga Miłosierdzia”.

Pierwsza kwatera okna zawiera - obraz  św. Rafał Kalinowski. Beatyfikacja odbyła się 22 czerwca 1983 roku w Krakowie natomiast Kanonizacja – 17 listopada 1991 roku w Rzymie. Wspomnienie liturgiczne przypada 20 listopada.
Od momentu święceń kapłańskich jego życie było poświęcone przede wszystkim pracy w konfesjonale i kierownictwu duchowemu.
„Rafał Kalinowski (imię chrzcielne - Józef) urodził się 1 września 1835 roku w Wilnie. Po maturze przez dwa lata studiował w instytucie Agronomicznym w Hory-Horkach, następnie w Mikołajewskiej Akademii Inżynierskiej w Petersburgu, wstępując równocześnie do rosyjskiego wojska. Gdy wybuchło powstanie styczniowe, poprosił o dymisję i przyjął nominację na naczelnika wydziału wojny w powstańczym Wydziale Wykonawczym Litwy. Aresztowany w marcu 1864 roku, został skazany na 10 lat katorgi w Usolu koło Irkucka. Po uwolnieniu przez trzy lata był wychowawcą księcia Augusta Czartoryskiego. W 1877 roku wstąpił do zakonu karmelitów bosych w Grazu w Austrii. W 1892 roku został fundatorem klasztoru w Wadowicach, przy którym powstało małe seminarium. Od momentu święceń kapłańskich jego życie było poświęcone przede wszystkim pracy w konfesjonale  kierownictwu duchowemu. Zmarł 15 listopada 1907 roku w Wadowicach. Sanktuarium św. Rafała znajduje się w Czernej. (NASI ŚWIĘCI - Rozważania o Polakach beatyfikowanych i kanonizowanych przez Jana Pawła II, red. W. Zagrodzki CSsR, Kraków 2009).

O łasce nawrócenia Św. Rafał pisze:  „Bóg w miłosierdziu swoim podźwignął mnie ze stanu niewiary właśnie wtedy, kiedy wkrótce miała nastąpić chwila próby i cierpienia, które bez wiary stają się albo drogą upadku, albo — co może jeszcze gorzej — pychy i wyrzutów [względem] Opatrzności. Dzisiaj, ogrzany uczuciem religijnym, w cierpieniu widzę pokutę za przeszłość, spokojnie patrzę w rzeczywistość i w przyszłości światłą upatruję nadzieję dla siebie, we wszelkim położeniu, w jakim spodoba się Opatrzności mnie doświadczyć”. W ten sposób charakteryzował swoją sytuację duchową św. Rafał na samym początku zesłania syberyjskiego. Odwołuje się do głębokiego przeżycia, jakim była dla niego spowiedź po dziesięciu latach przerwy w przystępowaniu do sakramentu pojednania. Przypisuje Bożemu Miłosierdziu łaskę nawrócenia. I pragnie swoim życiem wynagrodzić Bogu lata, w których wędrował po obrzeżach wiary. Postanawia czynić miłosierdzie, sam doznając jego niezgłębionych skutków. Staje się tym samym sługą tego największego i najważniejszego przymiotu Bożej natury”. (o. Bartłomiej Józef Kucharski OCD W służbie Bożego Miłosierdzia Św. Rafał Kalinowski OCD (str. Int.)

Witraż zawiera słowa: Zdobyty przez Chrystusa, słowa te JP II wypowiedziane podczas beatyfikacji Rafała Kalinowskiego oraz Szkaplerz karmelitański. Szkaplerz jest Szatą Maryi, jest znakiem pokuty i nawrócenia. W Wadowicach JPII przyjął szkaplerz, Tam chodził do spowiedzi.

W małym okienku witraża u góry Paliusz papieski „noszony jest wyłącznie jako element stroju liturgicznego, mający podkreślić funkcję i władzę metropolity w zgromadzeniu oraz jego łączność ze Stolicą Apostolską (str. Int.), oraz Pierścieniem Rybaka Jana Pawła II.

„Kościół karmelitów bosych w Wadowicach został ogłoszony 19 marca sanktuarium św. Józefa. Czczony w nim obraz świętego został przyozdobiony przez kard. Franciszka Macharskiego szczególnym wotum – Pierścieniem Rybaka Jana Pawła II. Papież wydał również z tej okazji specjalną bullę. W uroczystościach w wadowickim kościele karmelitów uczestniczyło ok. 1,5 tys. wiernych z kraju i zagranicy. Kard. Franciszek Macharski w homilii podkreślił, że papieski pierścień nie jest prezentem, ale „znakiem uznania, szczególnej miłości i związania Ojca Świętego z tą ziemią”, jest także znakiem przymierza zawartego przez Boga Ojca we chrzcie św., znakiem bycia wiernym do końca i całkowicie. Przyozdobienie pierścieniem obrazu św. Józefa jest radosną chwilą dla Kościoła krakowskiego i nie tylko – dodał kardynał.„Wdzięczny przybranemu Ojcu Jezusa Chrystusa za jego opiekę, inspirując się gestem mojego poprzednika bł. Jana XXIII, który w roku inauguracji Soboru Watykańskiego II podarował swój papieski pierścień dla przyozdobienia nim dłoni św. Józefa na obrazie czczonym w kolegiacie (kaliskiej – przyp. red.) ofiaruję w roku srebrnego jubileuszu mojego pontyfikatu pierścień papieski dla podobnego przyozdobienia obrazu Żywiciela Syna Bożego w wadowickim kościele karmelitańskim” – napisał w papieskiej bulli Jan Paweł II. (por. Tadeusz A. Janusz  Niedziela Ogólnopolska 14/2004.

W drugiej kwaterze okna napis napis: „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią” (Mt5,2) z Kazania na Górze Pana Jezusa, słowa zawarte są w Encyklice. Witraż zawiera napis: Cześć, miłość, wynagrodzenie Sercu Jezusowemu. „Początki Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa sięgają czasów Golgoty; tam, u stóp Ukrzyżowanego czuwali pierwsi trzej członkowie – Najświętsza Maryja Panna, św. Maria Magdalena i św. Jan. Na bazie objawień Pana Jezusa św. Małgorzacie Marii Alacoque w klasztorze w Paray-le-Monial we Francji, siostra Maria od Najświętszego Serca, z siostrzanego francuskiego klasztoru znajdującym się w mieście Bourg-en-Bressew – narysowała tarczę zegara, w środku której znajdowało się włócznią przebite Serce Jezusa; u góry rysunku umieściła słowa: cześć, miłość, wynagrodzenie, zaś u dołu: Straż Honorowa Najświętszego Serca. Tak powstało Arcybractwo i zegar Straży Honorowej, który od 1863 r. jest symbolem prowadzącym niezliczone rzesze z całego świata do Boga. Każdy z członków wstępujący do Arcybractwa wybiera jedną godzinę w ciągu dnia i przeżywa ją w zjednoczeniu z Eucharystycznym Sercem Jezusa, ofiarowuje swoje codzienne zajęcia w duchu miłości i wynagrodzenia za grzechy ludzi, zwłaszcza za niewdzięczność i zapomnienie wobec ogromu miłości najświętszego Serca Jezusowego”.(str. int. Bazylika Katedralna w Tarnowie)
Ściana pod chórem przy konfesjonale poświęcona św. Józefowi, znajduje się tam  płaskorzeźba św. Józefa z Jezusem. Adh. JPII. „Redemptoris Custos” (O św. Józefie).