Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Słotwinie wwww

VI Parafialny Festyn Rodzinny - zaproszenie

Serdeczenie zapraszamy na VI Parafialny Festyn Rodzinny, który odbędzie się 3 sierpnia 2014r. na boisku sportowym LKS "Sokół" Słotwina. Rozpoczęcie festynu o godzinie 13:30.

(kliknij aby powiększyć)

Święty Krzysztofie polecamy się Twojej opiece

Na parkingu przed liturgicznym wspomnieniem św. Krzysztofa na obelisku symbolizującym „Górę Synaj” została zamontowana rzeźba św. Krzysztofa.

Św. Krzysztof męczennik jest powszechnie w Kościele czczony jako patron kierowców i podróżujących. Postać tego świętego obrosła w wiele legend. Jedna z nich mówi, że był bardzo silny o atletycznej budowie i pomagał ludziom, przenosząc ich przez rwący potok. Pewnego dnia na swoim barku przeniósł również Chrystusa, który mu się objawił w postaci Dzieciątka. Stąd jego imię Krzysztof, który znaczy tyle co niosący Chrystusa. Według Martyrologii Rzymskiej został umęczony za wiarę w III wieku.

Rzeźba przedstawia św. Krzysztofa przenoszącego Dzieciątko Jezus, a pod nią napis „Św. Krzysztofie polecamy się Twojej opiece”.

W najbliższą niedzielę po każdej Mszy św. w tym miejscu odbędą się modlitwy i obrzęd pobłogosławienia samochodów i innych pojazdów mechanicznych oraz wszystkich kierujących tymi pojazdami.

Modlitwa kierowcy
Boże, daj mi pewną rękę i bystre oko, abym nikomu nie wyrządził żadnej szkody.
Nie pozwól Dawco życia, bym stał się przyczyną śmierci lub kalectwa, a także zachowaj od nieszczęścia i wypadku.
Pohamuj pokusę nadmiernej szybkości.
Oby piękno stworzonego przez Ciebie świata i radość Twej łaski towarzyszyły mi na zawsze.
Amen

www.parafiaslotwina.pl

Mija pierwszy rok od powstania strony internetowej naszej parafii!

Na tytułowej stronie słowa: Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa. Umieszczony jest obraz Serca Pana Jezusa z naszego kościoła, zdjęcie kościoła, serce na dłoni. Serce  z raną i otoczone koroną cierniową, z krzyżem na szczycie (drugie objawienie św. Małgorzacie Marii) i słowa z Litanii do Serca Pana Jezusa „Serce Jezusa, hojne dla wszystkich, którzy Cię wzywają”

Myśl i przesłanie, które  towarzyszyło takiej tytułowej stronie:
Popatrz na przebite ręce i serce Pana Jezusa, uwierz w Jego wielką miłość do człowieka. Uwierz, że pozostał z nami w sposób szczególny w kościele. Jest z nami w Liturgii Słowa i Eucharystii i działa poprzez Sakramenty Święte. Pragnie swoją miłością i łaską hojnie obdarzyć w kościele każdego człowieka.

O roli internetu pisał  w Orędziu Jan Paweł II na XXXVI Światowy Dzień Środków Społecznego  Przekazu 24.01.2002 r.: "Internet: nowe forum głoszenia Ewangelii"

Serce Jezusa znak miłości Boga do ludzi cz. 3

12 obietnic Pana Jezusa

W trakcie objawień Pan Jezus przekazał siostrze Małgorzacie Marii przyrzeczenie skierowane do czcicieli Jego Serca. Zakonnica opisała je w listach. Już po jej śmierci rozproszone informacje zebrano w słynne 12 obietnic.

Czcicielom Swego Serca Pan Jezus obiecał:

1. Dam im wszystkie łaski potrzebne w ich stanie
2. Zgoda i pokój będą panowały w ich rodzinach
3. Będę ich pocieszał we wszystkich ich strapieniach
4. Będę ich bezpieczną ucieczką za życia, a szczególnie przy śmierci
5. Wyleję obfite błogosławieństwa na wszystkie ich przedsięwzięcia
6. Grzesznicy znajdą w mym Sercu źródło nieskończonego miłosierdzia
7. Dusze oziębłe staną się gorliwymi
8. Dusze gorliwe dojdą szybko do wysokiej doskonałości
9. Błogosławić będę domy, w których obraz mego Serca będzie umieszczony i czczony
10. Kapłanom dam moc kruszenia serc najzatwardzialszych
11. Imiona tych, co rozszerzać będą to nabożeństwo, będą zapisane w mym Sercu i na zawsze w Nim pozostaną
12. Przyrzekam w nadmiarze miłosierdzia Serca mojego, że wszechmocna miłość moja udzieli tym wszystkim, którzy komunikować będą w pierwsze piątki przez dziewięć miesięcy z rzędu, łaskę pokuty ostatecznej, że nie umrą w stanie niełaski mojej ani bez sakramentów i że Serce moje stanie się dla nich bezpieczną ucieczką w godzinę śmierci.

Szczególnie ważna jest obietnica dwunasta, zwana Wielką. Jezus zapowiada w niej największą łaskę, jakiej człowiek może dostąpić na ziemi – śmierć w stanie łaski uświęcającej. Jej warunkiem jest godne przyjmowanie Komunii św. przez dziewięć kojonych pierwszych piątków miesiąca. Wielka Obietnica jest niezwykła. Daje wyraz najwyższej troski Pana Jezusa i nasze zbawienie i dowód Jego wielkiego miłosierdzia. Powinniśmy pamiętać, że dwunastą obietnicę złożył Chrystus w akcie wyjątkowej hojności – w „nadmiarze miłosierdzia Serca swojego”. Wielka Obietnica wlała nadzieję w dusze rzeczy wiernych i znacznie przyczyniła się do ożywienia pobożności. Ludzie gorliwie przystąpili do praktyk pierwszo piątkowych. Dziś każdy z nas zna sentencję: „Kto dziewięć piątków odprawi jak trzeba, nie umrze w grzechach, lecz pójdzie do nieba”.

Do Komunii św. trzeba przystępować w kolejne pierwsze piątki miesiąca. Jeżeli zdarzy się, że np. z powodu choroby nie możemy w kolejny pierwszy piątek przyjąć Ciała Pana Jezusa, to nasza nowennę trzeba rozpocząć od nowa. Ważna jest także intencja Komunii św., którą w tym dniu przyjmujemy jako wynagrodzenie Bożemu Sercu za grzechy i zniewagi, jakie spotykają Je w Najświętszym Sakramencie.

Spełnienie Wielkiej Obietnicy

Dramatyczne przypadki wypełnienia dwunastej obietnicy miały miejsce podczas ostatniej wojny. Pierwszego jej dnia, podczas nalotu na Pcim (k. Myślenic), młoda dziewczyna została ciężko ranna. Cud, że nie zginęła od razu, bo odłamek przeszedł o milimetry od kręgosłupa, Szczególnym zbiegiem okoliczności było przypadkowe pojawienie się księdza. Przed śmiercią dziewczyna zdążyła przyjąć ostatnie namaszczenie.

Inne zdarzenie. Jedna w więźniarek obozu Ravensbruck została wyznaczona do egzekucji. Nie mogła uwierzyć, że po wielokrotnym odprawieniu dziewięciu piątków umrze bez sakramentów świętych. Tak się jednak złożyło, że choć dwukrotnie wzywano ją do tzw. transportu, z którego nie było powrotu, w obu wypadkach niespodziewanie polecono jej wrócić do obozu. Dotrwała do czasu, gdy do obozu przemycono puszkę z komunikantami. Została stracona w dniu, w którym przyjęła Komunię św.

Opracowana no na podstawie archiwum „Posłańca Serca Jezusowego”

Serce Jezusa znak miłości Boga do ludzi cz. 2

Wielkie Objawienia Serca Jezusowego

Wyjątkową rolę w życiu św. Małgorzaty Marii odegrały cztery objawienia zwane wielkimi, Jezus ukazywał się jej już wcześniej, lecz w latach 1673-1675 w zakonie Sióstr Nawiedzenia w Paray-le-Monial czterokrotnie objawił się z zamiarem przybliżenia istoty kultu swego Serca. Zbawiciel życzył sobie, by czczono Je jako symbol Jego nieskończonej miłości do ludzi. Apostołce powierzył specjalną misję. Miała mówić ludziom o wielkim skarbcu miłości, jakim jest Serce Jezusa. Jej zadanie polegało na uświadomieniu ludziom konieczności zadośćuczynienia i wynagrodzenia Jezusowi za nasze grzechy.

Objawienia pierwsze: Odsłonięcie tajemnic

Pierwsze z wielkich objawień miało miejsce 27 grudnia 1673 r., w uroczystość św. Jana Ewangelisty. Jezus niespodziewanie ukazał się siostrze Małgorzacie Marii podczas adoracji Najświętszego Sakramentu. Odsłonił przed skromną zakonnicą tajemnice swego Boskiego Serca. Jezus tak objawił wielką miłość do człowieka: „Moje Boskie Serce goreje tak wielką miłością ku ludziom, a zwłaszcza ku tobie, że nie może już powstrzymać w sobie płomieni tej gorącej miłości. Musi je rozlać za twoim pośrednictwem i ukazać się ludziom, by ich ubogacić drogocennymi skarbami, które ci odsłaniam, a które zawierają łaski uświęcające i zbawienne, konieczne, by ich wydobyć z przepaści zatracenia”. Po tych słowach Jezus ukazał zakonnicy swoje bijące Serce, a następnie zażądał jej serca. Oddała Mu je z radością, a On zanurzył je w swoim Sercu, po czym zwrócił Małgorzacie Marii „jako płomień gorejący w kształcie serca”. Powiedział, że jest to drogocenny zadatek Jego miłości, która trawić będzie ją do ostatniej chwili. Od tej pory zakonnica miała odczuwać w swoim sercu nieustający ból, który narastał w każdy pierwszy piątek miesiąca.

Odpowiadajcie Mu zatem miłością na miłość i nigdy nie zapominajcie o Tym, którego miłość do was pchnęła aż do śmierci. Św. Małgorzata Maria Alacoque

Objawienie drugie: Pan czeka na miłość ludzi

Niedługo później siostra Małgorzata Maria doznała drugiego objawienia. Pewnego dnia udała się do kaplicy klasztornej, gdzie Zbawiciel już na nią czekał. Zobaczyła wtedy po raz kolejny Serce Jezusa. Zdawał się Ono spoczywać na tronie z ognia i promieni. Św. Małgorzata mogła nawet dostrzec ranę zadaną włócznią. Serce otaczała korona cierniowa, a u góry wieńczył Je krzyż. Jezus zażądał, by Małgorzata Maria przyprowadziła siostry i braci do Jego Serca. Polecił tez powiedzieć ludziom, że ich kocha oraz że czeka na ich miłość. Jezus otworzył Serce przed nią, aby ludzie czerpali z Niego bogactwo miłości i miłosierdzia oraz łaski uświęcenia, potrzebne w drodze do Odkupiciela. „To nabożeństwo jest ostatnim wysiłkiem mojej miłości i będzie dla ludzi jedynym ratunkiem w tych ostatnich czasach” – oznajmij Jezus siostrze Małgorzacie Marii.

Objawienie trzecie: Udręka z powodu niewdzięczności

2 lipca 1674 r. siostra Małgorzata Maria zatopiona w modlitwie przed tabernakulum, nawet nie przeczuwała, co się zaraz wydarzy. Nagle pojawił się przed nią Pan Jezus. Z Jego ran biła niezwykła jasność. Światło racy Serca rozrosło się, a Pan zaczął mówić o niewdzięczności, jaką Mu ludzie odpłacają za Jego miłość. Sprawia mu to większą udrękę niż wszystkie cierpienia, których doznał w trakcie swego ziemskiego życia. „Przynajmniej ty staraj się mi zadośćuczynić, o ile to będzie w twojej mocy, za ich niewdzięczność” – powiedział Jezus Małgorzacie Marii. Zażądał, by przyjmowała komunię św. tak często, jak tylko może, a zwłaszcza w każdy pierwszy piątek miesiąca. Chrystus polecił jej także modlitwę każdej nocy z czwartku na piątek między godz. 23.00 a 24.00. Siostra Małgorzata Marii uczestniczyła w ten sposób w śmiertelnym smutku Chrystusa, który stał się Jego udziałem w Ogrodzie Oliwnym.

Objawienie czwarte: Ku Świętu Serca Jezusowego

Do najważniejszego z objawień doszło 19 czerwca 1675 r. w oktawie Bożego Ciała. Św. Małgorzata Maria klęczała przed Najświętszym Sakramentem, kiedy ujrzała Pana Jezusa. Odsłonił On ser Serce i powiedział: „Oto Serce, które tak bardzo umiłował ludzi, że niczego nie szczędziło, aż do wyczerpania się, by im dać dowody swej miłości. A w zamian od większości ludzi doznaję tylko niewdzięczności przez nieuszanowania i świętokradztwa, przez oziębłość i pogardę, z jaką się odnoszą do Mnie w Sakramencie miłości”. Podczas tego objawienia Jezus zażąda, aby w pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała odbywała się szczególna uroczystość ku czci Jego Serca i aby w tym dniu przystępowano do Komunii św. oraz uroczyście wynagradzano zniewagi, jakich Serce Jezusowe doznaje od ludzi.

Nasze wędrowanie…

Wakacje to idealny czas na aktywny wypoczynek na łonie natury. Tak właśnie młodzież KSM z naszej parafii razem z księdzem Mieczysławem postanowiła spędzić sobotnie przedpołudnie.

Po wspólnej Mszy świętej, którą koncelebrowali ksiądz Proboszcz i księża rodacy Stanisław oraz Krzysztof ruszyliśmy do Sanktuarium Wspomożycielki i Królowej Beskidów na Górce w Szczyrku, by właśnie sprzed jej oblicza rozpocząć nasze wędrowanie po Beskidach. Za cel postawiliśmy sobie Klimczok (1117 m n.p.m.), szczyt w Paśmie Baraniej Góry, w Beskidzie Śląskim. Warto wiedzieć, że jest to najwyżej położony punkt Bielska-Białej i to przez niego przebiega historyczna granica między Śląskiem a Małopolską. Przyjemna 1,5-godzinna wędrówka w bardzo dobrych warunkach pogodowych okazała się idealnym planem na sobotę.

ZDJĘCIA

ZOBACZ WSZYSTKIE ZDJĘCIA

Wakacje z książką

Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Diecezji Bielsko-Żywieckiej organizuje dla dzieci w wieku od 9 do 12 lat WAKACJE Z KSIĄŻKĄ, REKOLEKCJE.

Termin: od 1 do 8 sierpnia br.
Koszt pobytu to 480 zł od uczestnika.

Opiekę nad uczestnikami pełnić będzie wykwalifikowana kadra. Szczegóły tutaj.
Liczba miejsc ograniczona. Serdecznie zapraszamy!
Zgłoszenia w biurze KSM 33 819 06 16 lub pod adresem mailowym: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Serce Jezusa znak miłości Boga do ludzi cz. 1

Wyjątkowa rola w krzewieniu kultu Serca Jezusowego przypadła postaci nie wyróżniającej się wykształceniem, majątkiem ani wysokimi urzędami. Była nią francuska zakonnica, wizytka z Paray-le-Monial, Małgorzata Maria Alacoque, dziś zaliczana do grona świętych. Przez św. Małgorzatę Marię Pan Jezus przypomniał ludziom ewangeliczną prawdę, że „Bóg jest miłością” (J 4,16). To ona otrzymała misję upowszechnienia nabożeństwa do Najświętszego Serca w całym Kościele. To właśnie jej wielokrotnie ukazywał się sam Zbawiciel, aby przekazać ludziom, jaki winni oddawać cześć Jego Najświętszemu Sercu. Nabożeństwo do Serca Pana Jezusa z cichej zakonnej kaplicy w Paray-le-Monial powoli rozszerzało się na cały świat i stało się jedną z najważniejszych form pobożności. Mówią o tym wyraźnie dokumenty papieskie wydane w ciągu ostatnich stu lat. Wielkim czcicielem Bożego Serca był Święty Jan Paweł II. Papież wielokrotnie mówił o nieskończonej miłości Chrystusa ku ludziom: „To Serce tętni całą niewyczerpaną miłością, która odwieczne jest w Bogu. Tą miłością jest ku nam wciąż otwarte, jak zostało otwarte włócznią setnika na krzyżu”. Święty Papież przypominał, że zadaniem chrześcijan jest budowanie cywilizacji miłości. Nikt z nas nie może pozostać obojętny wobec tego wezwania.

„O! Gdybym mogła opowiedzieć wszystko, co wiem na temat tego drogiego nabożeństwa i odsłonić przed całym światem skarby łask, które Jezus Chrystus nosi w swym Sercu godnym czci i z jaką hojnością pragnie ich udzielać tym wszystkim, którzy je będą praktykować!”

Św. Małgorzata Maria Alacoque

Życie św. Małgorzaty Marii Alacoque

• 22 lipca 1647 Małgorzata urodziła się jako piąte dziecko Klaudiusza Alacoque (wym. Alakok), notariusza z Verosvres we Francji. Trzy dni później, 25 lipca, została ochrzczona
• 1656 Przyjęła I Komunię świętą u sióstr klarysek urbanistek w Charolles
• 1669 Otrzymała sakrament bierzmowania. Do imienia Małgorzaty dodała wtedy imię Maria. Tak nazywaną ją później w zakonie
• 1671 W wieku 24 wstąpiła do Zakonu Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny (sióstr wizytek) w Paray-le-Monial
• 1672 Złożyła śluby wieczyste. Od tej chwili aż do śmierci siostra Małgorzata Maria obdarzona została szczególną łaską obecności Bożej, którą otrzymują tylko dusze uprzywilejowane
• 1673-1675 Okres tzw. Wielkich Objawień Pana Jezusa, który ukazał Małgorzacie Marii swoje Najświętsze Serce. Nasz Zbawiciel wyraził pragnienie, by siostra Małgorzata Maria upowszechniała nabożeństwo do Serca Pana Jezusowego. Objawienia, jakich dane jej było doznać, zapisała w Pamiętniku duchowym. Prowadziła go na polecenie swego spowiednika i matki przełożonej
• 1684 Małgorzata Maria została wybrana na zastępczynię przełożonej klasztoru w Paray-le-Monial
• 1684 Otrzymała urząd mistrzyni nowicjatu. Wychowała wiele młodych dziewcząt do życia zakonnego
• 1685 Wraz ze swoimi nowicjuszkami poświęciła się Najświętszemu Sercu Pana Jezusa (pierwszy publiczny kult)
• 1688 Małgorzata Maria doznała łaski wizji, podczas której posłannictwo otrzymały siostry Nawiedzenia i ojcowie jezuici. Od tej chwili mieli szerzyć kult Najświętszego Serca Jezusa
• 17 października 1690 Siostra Małgorzata Maria umarła w opinii świętości
• 18 października 1864 Beatyfikacja siostry Małgorzaty Marii przez papieża Piusa IX
• 13 maja 1920 Kanonizacja powiernicy Serca Bożego przez papieża Benedykta XV”

(Nasza ARKA nr 6 2001r)

„Ta święta przyjęła i rozpowszechniła orędzie Najświętszego Serca Jezusa. Było to nowe światło, żywy płomień rozniecony przez pana w celu przezwyciężenia oziębłości czasów, przywołania na nowo rzeczywistości nieskończonej miłości Chrystusa i zapoczątkowania na nowo w ten sposób nowej epoki, radości dla wszystkich”

Święty Papież Jan XXIII

Remont wieży kościelnej

12 maja 2014 rozpoczął się remont wieży kościelnej. Prace remontowe prowadziła Firma Rupal alpinistyka przemysłowa.

Prace dobiegły końca. Podziękowanie dla pracowników Firmy Rupal za bezpieczną, profesjonalną i uczciwą pracę.

„Przecież i mury i wieże kościelne i krzyże przydrożne i obrazy święte na ścianach domów i izb - wszystko to w jakiś sposób katechizuje. I od tej wielkiej, syntetycznej katechezy życia: przyszłości i teraźniejszości - zależy wiara przyszłych pokoleń” Św. Jan Paweł II - Gniezno 1979

Kościoły i wieże kościelne są jak drogowskazy, wskazują człowiekowi drogę do Nieba. Wieża wskazuje na samego Boga, symbolizuje łączność Nieba z ziemią.

Wieża pełni rolę znaku - czyli jako rzeczywistość widzialna, wskazująca na rzeczywistość niewidzialną.

W naszej parafii mamy trzy wieże: jedna na starej kaplicy, która jest obok kościoła i dwie na kościele. Niech przypominają nam o Bogu Trójjedynym.

Na naszym kościele są dwie wieże. Mogą symbolizować i wskazywać, że powinniśmy żyć według dwóch przykazań miłości: Miłości Boga i bliźniego Szczyt wieży to kula wieńcząca wieżę z zatkniętym na niej krzyżem, symbolizuje kulę ziemską a krzyż wiarę. Iglica wieży ma kształt ostrosłupa ośmiokątnego. Zachęta do podążania drogą ośmiu błogosławieństw. Drogą doskonałości do której wzywał nas Jezus Chrystus. Wieże pełnią rolę dzwonnicy. Na każdej wieży umieszczone są dzwony. Od posadzki kościoła największa wieża ma wysokość ok.20 metrów.

ZDJĘCIA

ZOBACZ WSZYSTKIE ZDJĘCIA

Prace przy plebanii

W roku 1983 rozpoczęto budowę punktu katechetycznego w Słotwinie, aby dzieci mogły uczęszczać na katechizację.

Kamień węgielny został wmurowany w piątą rocznicę wyboru papieża. W roku pielgrzymowania Jana Pawła II do Polski. Widnieje napis 16.X.1983.

W tym punkcie katechetycznym była katechizacja dzieci oraz sprawowana Msza Święta.

W 2005 roku decyzją Ks. Bp Tadeusza Rakoczego zostałem skierowany do tworzenia duszpasterstwa w Słotwinie.

Od 2005 roku rozpoczęły się intensywne prace dostosowania punktu katechetycznego do roli plebani, rozbudowa, przebudowa, prace trwają po dzień dzisiejszy.

Plebania to budynek mieszkalny dla kapłanów. W naszej parafii nie tylko: suteryny stanowią zaplecze kościoła; jest kancelaria, sanitariaty dla wiernych, kotłownia, salka katechetyczna i zakrystia.

Plebania nosi imię Papieża Jana Pawła II. W refektarzu znajduje się obraz Jana Pawła II zrobiony na podstawie zdjęcia z poświęcenia Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie w 1999 roku „ Papież, który słucha”.

Kolejnym etapem prac jest ocieplenie suteryn i obłożenie kamieniem.