Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Słotwinie wwww

Relacja ze spotkania opłatkowego Seniorów

Na blogu lipowaiokolice.blogspot.pl ukazała się relacja ze spotkania opłatkowego Seniorów. Artykuł tradycyjnie został wzbogacony o obszerną galerię zdjęć.

https://lipowaiokolice.blogspot.com/2018/01/spotkanie-opatkowe-seniorow-w-sotwinie.html

Opłatek Seniorów

Cud Bożego Narodzenia trwa. „Słowo Wcielone wśród nas zamieszkało”. Każdy dzień jest okazją spotkania z Chrystusem.

W sobotę 13 stycznia 2018 roku odbył się Opłatek Seniorów. Rozpoczęliśmy uroczystą celebracją Eucharystii w intencji ludzi starszych, samotnych, emerytów i rencistów. Prosiliśmy Boga, abyśmy mogli przedłużyć radość betlejemskiej nocy na każdy dzień naszego życia. Byli zdolni do miłości wzajemnej i umieli odkryć w swoim otoczeniu kogoś, kto potrzebuje światła prawdy, wiary i miłości. Niech Duch Święty uczyni nas świadkami byśmy mogli się podzielić naszą wiarą i miłością.

Po Mszy św. w Domu Strażaka odbył się opłatek dla tych osób z całej Parafii: Słotwiny i Lipowej Bugaj i Poddzielec.

Spotkanie w OSP w Słotwinie rozpoczęło się odczytaniem fragmentu Ewangelii św. Łukasza o Narodzeniu Jezusa. Następnie nadszedł   czas na życzenia , łamanie się opłatkiem oraz Jasełka przygotowane przez Panią Wychowawczynię Barbarę Jakubiec i uczniów klasy II Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Słotwinie. Kolejne godziny upłynęły wypełnione rozmową, wspólnym kolędowaniem przy suto zastawionym stole.

Podziękowanie:

Na ręce Prezesa Pana Jana Byrdego składam podziękowanie Akcji Katolickiej za pomoc w przygotowaniu opłatka dla Seniorów naszej Parafii. Zespołowi Szkolno - Przedszkolnemu za przygotowanie Jasełek, przede wszystkim uczniom kl. II i wychowawczyni Pani Barbarze Jakubiec, Pani Radnej Halinie Krywult, Prezesowi OSP Panu Janowi Binda, Pani Prezes KGW Zofii Semik, Pani Annie Paciorek, Przewodniczącemu Spółki Wodociągowej Panu Zdzisławowi Setli, Panu Tadeuszowi Sowa, Panu Organiście Mieczysławowi Stec za śpiew i grę na akordeonie, prowadzącym blog „Lipowa i okolice” oraz wszystkim, którzy przyczynili się, aby ta uroczystość mogła odbyć się jak co roku i wszystkim uczestniczącym.

FOTORELACJA:

ZOBACZ WSZYSTKIE ZDJĘCIA

Relacja z Festiwalu Kolęd i Pastorałek

Zachęcamy do obejrzenia relacji z Festiwalu Kolęd i Pastorałek, która ukazała się na blogu lipowaiokolice.blogspot.pl.
W artykule znaduję się również obszerna galeria zdjęć.

Kliknij tutaj.

Śpiewamy na chwałę Boga!

W niedzielę 7 stycznia odbyła się 13. edycja Festiwalu Kolęd i Pastorałek w naszej parafii. Mottem spotkania stały się słowa wyśpiewane przez zastępy aniołów w czasie narodzin Chrystusa: „Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania”. Fragment tego cytatu został umieszczony na jednym z marmurowych zwojów zainstalowanych ostatnio w naszej świątyni. Na wzór aniołów z Betlejem na chwałę Boga kolędy wyśpiewało aż 32 uczestników festiwalu. Tradycyjnie wystąpili soliści oraz grupy kolędnicze w wieku od 3 do 14 lat. Pięknie wystrojeni, przy akompaniamencie instrumentów prezentowali swoje talenty wokalne. Jury w składzie: pani Maria Wandzel, pani Maria Binda-Sapeta oraz Pani Regina Byrdy przyznało nagrody wszystkim kolędnikom. Niepowtarzalnym akcentem każdego festiwalu są też występy dorosłych grup kolędniczych. Tradycyjnie zaprezentowały się rodziny Traczów i Wronów oraz Kolędnicy od Kaplicy. Ich wspaniałe stroje, winszowania co roku zachwycają bardziej! Oto werdykt tegorocznego festiwalu:

SOLIŚCI w kategorii „0” do III klasy

I miejsce ex aequo: Antonina Kozioł, Julia Kowalska

II miejsce ex aequo: Patrycja Capanda, Maksymilian Ćwikła

III miejsce ex aequo: Patrycja Wandzel, Oliwier Semik

Wyróżnienie: Wiktoria Semik, Dawid Orłowski, Zuzia Wieczorek

SOLIŚCI w kategorii klas IV‒VI

I miejsce ex aequo: Julita Dobija, Filip Śliwa

II miejsce: Wiktoria Kowalska

III miejsce ex aequo: Emilia Wolny, Wiktoria Dobija

GRUPY KOLĘDNICZE klasy I‒III

I miejsce: Małgosia i Karol Pietraszko

II miejsce: Karol i Helenka Jakubiec

III miejsce: Marysia i Paulinka Matuszek

GRUPY STARSZE

I miejsce: Karina Weber, Julia Ćwikła

II miejsce: Julia Howaniec, Marlena Duraj

III miejsce: Martyna Sadlik, Agnieszka Mrowiec

Wyróżnienie specjalne: Małgorzata Konior, Emilia Sobczak, Wioleta Wandzel, Julia Wieczorek, Natalia Kuśnierz, Julia Wandzel

Składam serdeczne podziękowania prowadzącej XIII Festiwal Kolęd i Pastorałek - Pani Dominice Konior, jury, prowadzącym blog "Lipowa i okolice" oraz wszystkim uczestnikom i zgromadzonym gościom.

Ks. Proboszcz

FOTORELACJA:

Chór „Ave Maria” - 6 stycznia 2018

Już po raz dwunasty gościliśmy w naszej Parafii Chór „Ave Maria”.

Chór powstał w styczniu 2000r. przy Parafii Wniebowzięcia NMP w Bestwinie. Ideą powstania były obchody 900-lecia istnienia bestwińskiej parafii. Dyrygentem jest doświadczony chórmistrz Pan mgr Marian Lubicki. Chór występuje głównie podczas uroczystości kościelnych, patriotycznych i okolicznościowych w kraju i zagranicą.

W czasie Liturgii Eucharystycznej chórzyści wyśpiewali kolędy : „Triunfy Króla Niebieskiego”, Cicha noc”, „Dzisiaj w Betlejem”, „Gdy się Chrystus rodzi”, „Do szopy”. „W żłobie leży”, „Wiązanka kolęd” ("Ach ubogi w żłobie"), „Wśród nocnej ciszy”. W czasie koncertu: „Bracia patrzcie jeno”, „Leży, leży…” „Pasterze mili”, „Cicho na ziemię” (kolęda francuska),  „Przybieżeli do Betlejem”, „Gdy śliczna Panna, „Adeste Fideles”, „Lulajże Jezuniu”. Chór niewolników Opery. Mazurek - A. Wrońskiego wykonał Krzysztof Lubicki - skrzypce.   

Radości, miłości i dalszej przyjaźni. Tych obfitych darów Jezusa Odkupiciela życzyliśmy sobie wzajemnie w Nowym Roku 2018, prosząc Boga o błogosławieństwo. Dziękujemy za ubogacenie swoim śpiewem celebracji Mszy świętej i za uroczysty koncert po Mszy Świętej. Podziękowanie dla Chórzystów na ręce Dyrygenta Pana mgr Mariana Lubickiego.

Ks. Mieczysław

Zespół Regionalny „Lipowianie”

Celebrację Mszy św. Noworocznej 01.01.2018 roku w naszym kościele ubogacił Zespół Regionalny „Lipowianie”, który działa od 1999 roku. Zrzesza trzy pokolenia dzieci, młodzież, a także dorosłych ucząc tańca, śpiewu i tradycji Beskidu Żywieckiego. Zespół w ubiegłym roku nagrał swoją pierwszą płytę z Kolędami i Pastorałkami „Stało się weseli”, którą zaprezentował w koncercie po Mszy św.

Alfa i Omega

Przed uroczystością Bożego Narodzenia na symbolicznej księdze Słowa Bożego w prezbiterium zostały umieszczone pierwsza i ostatnia litera alfabetu greckiego.
Kapłan w Wigilię Paschalną wypowiada słowa:

„Chrystus wczoraj i dziś,
Początek i Koniec, Alfa i Omega.
Do Niego należy czas i wieczność.
Jemu chwała i panowanie
Przez wszystkie wieki wieków. Amen”
(Z obrzędów Wigilii Paschalnej)

Chrystus jest czasu i wieczności. Do Niego należy wszystko, od Niego bierze początek i ku Niemu zmierza. Ku Chrystusowi - Słowu powinien chrześcijanin kierować swoje troski, myśli i pragnienia.

„Na początku było Słowo… (J1,1) i na końcu będzie słowo, Jego słowo skierowane do nas, słowo - pytanie o nasze życie, o nasze przyjęcie Słowa, które stało się, i nadal staje się Ciałem.

„Pan i Bóg, Ten, który jest, który był i który przychodzi”, sam nazywa siebie „Alfa i Omega” (por. Ap 1,8). „Pierwszy i Ostatni. Początek i Koniec” (Ap 22,13)

Przyjdźcie do mnie wszyscy (Mt.11,28)

W Adwencie przed uroczystością Narodzenia Pańskiego zamontowaliśmy na głównym filarze prezbiterium tablicę marmurowe symbolizującą rozwijający się zwój papirusowy z napisem:
PRZYJDŹCIE DO MNIE WSZYSCY (Mt.11,28)

Słowa te Jezus kieruje do wszystkich utrudzonych, pragnie nas pokrzepić i zachęca do naśladowania, „bo jestem cichy i pokorny sercem”.
Boże Narodzenie jest wielkim wołaniem: Przyjdzie!, jest to konieczne by żyć w pokoju, wypełniać swoje zadania.

Święty Brat Albert - Adam Chmielowski 1845-1916

Beatyfikacja 22 czerwca 1983 roku w Krakowie, kanonizacja 12 listopada 1989 roku w Rzymie. Wspomnienie liturgiczne 17 czerwca.

„Adam Chmielowski urodził się 20 sierpnia 1845 roku w Igołomi koła Krakowa… W latach 1861-1863 studiował w Instytucie Rolniczo-Leśnym w Puławach. Razem z młodzieżą tej szkoły wziął udział w powstaniu styczniowym. 30 września 1863 roku został ciężko ranny i dostał się do niewoli rosyjskiej…, amputowano mu nogę, po uwolnieniu studiował malarstwo w Paryżu, ukończył w Monachium. Pragnienie niepodległości Ojczyzny przepłacił kalectwem. Nie wystarczyło mu malowanie obrazów. Porzucił sztukę malarską, osiadł w Krakowie. Tu spotkał się z dramatyczną sytuacją nędzarzy, pomagał bezdomnym. 25 sierpnia 1888 roku złożył śluby tercjarza zakonu św. Franciszka i przyjął imię brata Alberta. Był to zarazem początek zakonu albertynów. W niecały rok później brat Albert przejął ogrzewalnię dla kobiet, a grupa kobiet tam posługujących pod kierownictwem bł. Bernardyny Jabłońskiej stała się zalążkiem sióstr albertynek. Za życia brata Alberta powstało 21 nowych przytulisk, sierocińców dla dzieci, domów dla starców i nieuleczalnie chorych. Motywem działania Brata Alberta była miłość do Jezusa, który jako cierpiący Ecce Homo objawił się mu w najuboższych. Trzeba umieć dostrzec wokół siebie potrzeby innych ludzi, w których o pomoc prosi sam Chrystus, i trzeba chcieć uczynić w ich stronę pierwszy krok - ta postawa doprowadziła Brata Alberta na szczyty świętości”. Zmarł w opinii świętości 28 grudnia 1916r. (por. Nasi święci, redakcja Wojciech Zagrodzki CSsR)

Witraż - uświęcające zadanie Kościoła - Sakrament Namaszczenia Chorych

Witraż symbolizuje otwarty List Apostolski Jana Pawła II SALVIFICI DOLORIS (ZBAWCZE CIERPIENIE) i przypomina, że zadaniem Kościoła jest troska o ludzi cierpiących, chorych. W tym wielka rola Sakramentu Namaszczenia Chorych.

I kwatera okna
W małym okienku u góry: Hostia

W dużym oknie słowa Brata Alberta: „SKORO JEST CHLEBEM I MY BĄDŹMY CHLEBEM”. Te słowa i taka postawa wyróżniała św. Brata Alberta, który mówił: ”Patrzę na Jezusa w Jego Eucharystii: czyż Jego miłość mogłaby obmyśleć jeszcze coś piękniejszego? Skoro jest Chlebem i my bądźmy chlebem. Skąpy jest ten, kto nie jest jak On. Dawajmy siebie samych”. św. Brat Albert

Napis: ECCE HOMO - OTO CZŁOWIEK. To jeden z najlepszych obrazów Brata Alberta owoc głębokiego przeżycia bezgranicznej miłości Boga do człowieka.
„W centrum obrazu znajduje się jaśniejsza plama – to podkreślony różowym kolorem tors Chrystusa, który wyłania się spod rozchylonego szkarłatnego płaszcza. Znaczenie tego fragmentu, a przez to całego obrazu odczytał świetnie [wspomniany wyżej] arcybiskup Szeptycki, gdy po raz pierwszy zobaczył płótno: «Niech ksiądz patrzy, wołał z uniesieniem do towarzyszącego mu kapłana, niech ksiądz patrzy. To przecież nowy, genialny sposób przedstawienia Serca Pana Jezusa. Picasso czasem zniekształcał jakieś szczegóły w budowie anatomicznej człowieka, kiedy chciał wydobyć na wierzch niedostępny dla innych szczegół duszy. Brat Albert zdeformował trochę ramię Chrystusa, lecz co z tego wyniknęło? […]. Czerwona chlamida opada z ramion tak, że zarysowuje się na ubiczowanej piersi Chrystusa olbrzymie serce. Cały Chrystus zamienia się w serce. To zbiczowane Boże Serce»”. (K. Michalski, Brat Albert, Poznań 1978, s. 25).

W 19. rozdziale Ewangelii według św. Jana czytamy: „Piłat wziął Jezusa i kazał Go ubiczować. A żołnierze uplótłszy koronę z cierni, włożyli Mu ją na głowę i okryli Go płaszczem purpurowym. Potem podchodzili do Niego i mówili: Witaj, Królu Żydowski! I policzkowali Go. A Piłat ponownie wyszedł na zewnątrz i przemówił do nich: Oto wyprowadzam Go do was na zewnątrz, abyście poznali, że ja nie znajduję w Nim żadnej winy. Jezus więc wyszedł na zewnątrz, w koronie cierniowej i płaszczu purpurowym. Piłat rzekł do nich: «Oto Człowiek»” (J 19, 1–5). Ecce homo – oto Człowiek: ubiczowany, cierniem ukoronowany, w purpurę odziany… Ecce homo – oto Człowiek, któremu swój talent i swoje malarskie serce oddał Adam Chmielowski przemienił się w brata ubogich, w brata Alberta. Kontemplując Chrystusa Ecce Homo święty brat Albert odkrył największe i najtrudniejsze piękno – piękno Boga ukryte w twarzach ludzi znieważonych, opuszczonych i biednych. To odkrycie kazało mu wyrzec się wszystkiego, zrezygnować z umiłowanego malarstwa i służyć Chrystusowi w najuboższych

Poniżej obraz Świętego trzymającego w ręku przełamany chleb symbol dzielenia się chlebem z potrzebującymi i podpis: ŚWIĘTY BRAT ALBERT CHMIELOWSKI

II Kwatera
Kłosy zbóż - z ziaren powstaje chleb

Napis: „CIERPIENIE PRZEZWYCIĘŻONE MIŁOŚCIĄ”- Słowa z Listu Apostolskiego Jana Pawła II SALVIFICI DOLORIS (ZBAWCZE CIERPIENIE)

Poniżej Krzyż ze znakami Męki Pańskiej: gwoździe, włócznia, obcęgi, drabina, korona cierniowa, młotek, gąbka. Na belce poziomej krzyża napis: ZMARTWYCHSTAŁ. Chrystus pokonał cierpienie, mękę i śmierć.