Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Słotwinie wwww

Parafialny Festyn Rodzinny

Odpust ku czci Matki Bożej Anielskiej w parafii w Słotwinie to okazja do rodzinnego świętowania.

5 sierpnia 2018 roku na boisku sportowym LKS „Sokół” odbył się 10. Parafialny Festyn Rodzinny.

Słowo festyn z języka francuskiego znaczy uczta, a z języka łacińskiego - święto, rozrywka, zabawa, uroczystość odbywająca się na wolnym powietrzu często połączona z kiermaszem, konkursami, zabawami. Poprzez festyn chcemy połączyć przeżycia duchowe z dobrą zabawą.

Rodzina to podstawowa komórka społeczna. W dobie braku czasu na wszystko, dziś niestety brakuje go także dla rodziny. Z myślą o integracji rodziny i parafii, bo parafia to wspólnota rodzin: Akcja Katolicka, Rada Parafialna, OSP, LKS Sokół, KGW i Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży wraz z Ks. Proboszczem zorganizowali już po raz dziesiąty Parafialny Festyn Rodzinny.

Księża rozegrali mecz z paniami, a później Ochotnicza Straż Pożarna w Słotwinie przeprowadziła pokazy ratownictwa medycznego i wozu bojowego oraz występ Koła Gospodyń Wiejskich

Organizatorzy zadbali o najmłodszych: gry, zabawy, konkursy oraz także o gastronomiczną stronę imprezy – skosztować można było domowych ciast, potraw z grilla, lody, soki. Całości dopełniła zabawa taneczna przy muzyce naszego Pana Organisty.

O godz. 21:00 tradycyjna modlitwa i Apel Jasnogórski zakończyły Parafialny Festyn Rodzinny.

Podziękowania dla organizatorów: Akcji Katolickiej, LKS „Sokół”, KGW, KSM, OSP, Parafialnej Rady Duszpasterskiej, Radnych i Sołtys.

Szczególne podziękowania składam wszystkim, którzy uczestniczyli w licytacjach, konkursach, meczu, pokazach, koncercie, śpiewie. Panią za wspaniałe wypieki, przygotowującym posiłki, obsługującym, tym którzy przekazali upominki i kwoty pieniężne, produkty spożywcze na organizację, ciasto, torty na X Parafialnego Festynu Rodzinnego.

Jak Wszystkim podziękować! Niech Bóg wynagrodzi i błogosławi. Ofiaruję to co najcenniejsze Mszę św. w intencji zaangażowanych, ofiarodawców i uczestników Parafialnego Festynu Rodzinnego, która będzie odprawiona w środę 15 sierpnia o godz. 8.30.

Ks. Mieczysław

FOTORELACJA:

Uroczystość Matki Bożej Anielskiej - odpust Porcjunkuli

W czwartek 2 sierpnia 2018 roku, w kaplicy przeżyliśmy uroczystość odpustową ku czci Matki Bożej Anielskiej. Sumę odpustową o godz. 18.00 sprawował Ks. mgr Sławomir Pietraszko - Neoprezbiter wraz z księżmi rodakami: Ks. mgr Włodzimierzem Caputa i Ks. mgr Krzysztofem Wilk i z ks. Proboszczem. W dzień Porcjunkuli, wierni mogli uzyskać odpust nawiedzając kościół i spełniając zwykłe warunki odpustu. W tym dniu w naszym kościele odbywa się coroczna Wieczysta Adoracja. W adoracji uczestniczyły dzieci, młodzież, dorośli, grupy parafialne i poszczególne rejony.

Ks. Sławomir Pietraszko w „Kronice” napisał:

„W dniu odpustu Porcjunkuli, w której śpiewały Anioły, a św. Franciszek rozpoczął od „cząsteczki” wielkie dzieło odnowy kościoła już po raz dziesiąty zgromadziła nas Matka Boża - Królowa Aniołów.
Pamiętając, że dobre dzieła rodzą się z małych „cząsteczek” naszego życia wyrażamy wdzięczność za wspólną modlitwę i niezwykłe spotkanie księży rodaków przy ołtarzu Chrystusa…”

Jubileusz 70-lecia LKS "Sokół" Słotwina

Zachęcam do obejrzenia fotorelacji z obchodów 70-lecie klubu LKS "Sokół' Słotwina:

https://lipowaiokolice.blogspot.com/2018/07/jubileusz-70-lecia-istnienia-lks-soko.html

Zaproszenie na festyn parafialny

Oddaj krew

„Oddawać własną krew, dobrowolnie i bezinteresownie, to gest o wysokiej wartości moralnej i obywatelskiej
TO DAR ŻYCIA…
Niech dawcy krwi, którym należy się wdzięczność wszystkich, będą coraz liczniejsi we wszystkich częściach świata”.

Święty Jan Paweł II

PARAFIA NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA W SŁOTWINIE
ZAPRASZA
NA AKCJE KRWIODAWSTWA,
KTÓRA ODBĘDZIE SIĘ DNIA
5 sierpnia 2018 na placu kościelnym.
Godziny rejestracji: 9.00-13.00
Zabierz ze sobą dowód osobisty
Tą akcją chcemy wesprzeć ministranta Adasia

ZAPRASZAMY
Ks. Mieczysław Grabowski i Akcja Katolicka

Witraż do Młodych

Świętego Jana Pawła II z okazji Międzynarodowego Roku Młodzieży

Dokument papieski: DO MŁODYCH CAŁEGO ŚWIATA - Jan Paweł II

Patron: Bł. August Czartoryski

Witraż symbolizuje List Apostolski Ojca MŁODYCH CAŁEGO ŚWIATA

Na kwaterze pierwszej znajduje się wizerunek bł. Augusta Czartoryskiego. Urodził się 2 sierpnia 1858 r. w Paryżu. Należał do tej części arystokracji polskiej, która zapisała się złotymi literami w historii Polski Był wnukiem „niekoronowanego króla Polski na wygnaniu”, księcia Adama. Po ojcu Władysławie miał przejąć rodową fortunę i opiekę nad polską emigracją. Po matce Marii Amparo Muñoz de Vista Alegre był potomkiem jednego z naj­szlachetniejszych rodów hiszpańskich. Został przez nią osierocony, gdy miał 6 lat. Otrzymał staranne wychowanie, również religijne. Wśród jego wychowawców znalazł się były powstaniec 1863 roku, sybirak, przyszły karmelita i święty Józef Rafał Kalinowski. Inne jed­nak spotkanie miało zadecydować o życiowej drodze Augusta. W 1883 roku przebywał w Paryżu św. Jan Bosco, kapłan z Turynu, znany ze swego nowego stylu wychowania młodzieży odwiedził także siedzi­bę Czartoryskich, Hotel Lambert (dziś rezydencja jednej z gałęzi Rotszyldów). Po tym spotkaniu August postanowił zostać salezjaninem. Opory ks. Bosco i rodziny pomógł mu pokonać papież Leon XIII, do którego zwrócił się z prośbą o interwencję. Ks. Bosco w duchu posłuszeństwa papieżowi przyjął go do Zgromadzenia Salezjańskie­go. Odtąd losy Augusta potoczyły się wartkim nurtem. W lipcu 1887 roku wstąpił do nowicjatu, 24 listopada tegoż roku otrzymał z rąk ks. Bosco sutannę, 2 października 1888 roku złożył śluby wieczyste, 2 kwietnia 1892 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Tak spełniło się jego pragnienie, które żywił w głębi serca od lat. Wtedy nie było już ważne, że cierpiąc od dzieciństwa na chorobę płuc, musiał pogodzić się z bliskim końcem życia. Zmarł w opinii świętości 8 kwietnia 1893 roku w Alassio (włoska Riwiera). Trumna z jego ciałem od roku 1964 znajduje się w Przemyślu w kościele księży salezjanów.

(Bł. August Czartoryski (1858-1893) Nasi święci - redakcja Wojciech Zagrodzki)

Beatyfikowany 25 kwietnia 2004 roku w Rzymie. Wspomnienie liturgiczne 2 sierpnia.
Z homilii Jana Pawła II podczas uroczystości beatyfikacji „Jak miłe są przybytki Twoje, Panie Zastępów(…). Jeden dzień w przybytkach Twoich lepszy jest niż innych tysiące” (Ps84,2.11). Te słowa psalmu zapisał jako motto życia na prymicyjnym obrazku bł. August Czartoryski. Zawiera się w nich zachwyt człowieka, który idąc za głosem powołania, odkrywa piękno kapłańskiej posługi. Brzmi w nich również echo różnorakich wyborów, jakich musi dokonywać każdy, kto odkrywa wolę Bożą i pragnie ją pełnić.

„Moi drodzy młodzi przyjaciele, uczcie się od bł. Augusta gorąco prosić na modlitwie o światło Ducha Świętego i o mądrych przewodników, abyście mogli poznać Boży plan waszego życia i byście zdołali zawsze kroczyć drogą świętości”

W drodze do świętości potrzeba świętych wychowawców (Nasi święci - redakcja Wojciech Zagrodzki)

Stąd też znalazł się fragment motta życia  z obrazku prymicyjnego bł. Augusta Czartoryskiego

„Jeden dzień w przybytkach Twoich lepszy jest niż innych tysiące” (Ps 84,11). Aby być kapłanem musiał dokonać wyboru stąd też na pierwszym miejscu  stuła kapłańska a w cieniu czapka arystokraty. W małym okienku u góry złota róża, ta która znajduje się w Częstochowie na Jasnej Górze a podarował Jan Paweł II Matce Bożej Częstochowskiej. Róża to symbol kapłaństwa.

Druga kwatera zawiera napis, słowa z listu, życzenia Papieża na Rok Młodzieży: „Abyście umieli zdać sprawę z nadziei, która jest w was” (Por.1 P 3,15), oraz łódź, barka - symbol Kościoła, powołania, rozmowy i spotkania z Jezusem nauczania, (List do młodych), a także Kotwica - symbol zakotwiczenia w Chrystusie, symbol nadziei i wkomponowany w kotwicę krzyż papieski (nawiązanie do słów i życzeń Papieża) z napisem: „Przyjdź i chodź za Mną” Mt 19,21, oraz buty papieskie - czerwone - zachęta aby dorastać do świętości Św. Jana Pawła II.

Fotorelacja z uroczystości Odpustowej

W minioną niedzielę przeżywaliśmy w naszej parafii uroczystość Odpustową ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa. Poniżej krótka fotorelacja.

Boże Ciało

Zgodnie z tradycją w uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej uczestniczymy w procesji do czterech ołtarzy. Przystrajamy drogę, którą kapłan niesie monstrancję z Najświętszym Sakramentem. Jedni go poprzedzają , inni idą za nim.

W procesji Bożego Ciała kapłan niesie monstrancję. Użycza siebie samego Temu, od którego wszystko otrzymuje. W ten sposób odsyła nas do ostatniej wieczerzy. Wtedy to właśnie został ustanowiony sakrament kapłaństwa. Jak można byłoby sprawować Eucharystię bez kapłana?

Trasa procesji Bożego Ciała w naszej parafii to trasa jaką pokonał ks. Sławomir - neoprezbiter z domu rodzinnego do kościoła. Nasze uczestnictwo w procesji to nie tylko świadectwo wiary w obecność Jezusa w Eucharystii, ale także podziękowanie za dar powołania kapłańskiego.

FOTORELACJA:

Prymicje ks. Sławomira Pietraszko

„Prezbiterzy bowiem przez święcenia i misję, otrzymywaną od biskupów, zostają wyniesieni do służenia Chrystusowi Nauczycielowi, Kapłanowi i Królowi, uczestnicząc w Jego posłudze, dzięki której Kościół, tutaj na ziemi, nieustannie rośnie jako Lud Boży, Ciało Chrystusa i Świątynia Ducha Świętego.”
/Dekret o posłudze i życiu kapłanów "PRESBYTERORUM ORDINIS"/

26 maja w katedrze św. Mikołaja w Bielsku-Białej miały miejsce święcenia prezbiteratu, których diakonom naszej diecezji udzielił bp Roman Pindel. Na tą niezwykłą uroczystość udała się dosyć liczna grupa parafian na czele z Księdzem Proboszczem, ponieważ wśród wyświęcanych znalazł się pochodzący z naszej parafii Ks. Sławomir Pietraszko.

„Modlitwa, chorzy i wyzwalanie od zła to trzy obszary waszego posługiwania, jakie wam dzisiaj kładę na serce” - takie zadania wyznaczył w homilii Biskup neoprezbiterom, posługując się fragmentem listu św. Jakuba Apostoła.

Wśród rozmaitych rzeczy, jakie będą czekały nowych kapłanów Biskup wskazał najważniejsze rysy, jakie kapłaństwo Chrystusowe we współczesnym świecie posiada: „Ukazujcie zawsze, jako katecheci dzieci i młodzieży, radość życia według Ewangelii, moc Ewangelii. Głoście Chrystusa, który daje moc do zerwania z grzechem i zawsze przebacza. Zgorszeniu, pokusie i złu przeciwstawiajcie miłosierne oblicze Boga. Dla młodych, dorosłych i zbliżających się do kresu życia szukajcie dróg nawrócenia i zawrócenia z błędnej drogi. Chętnie odpuszczajcie grzechy, przyjmując Jezusowe słowa o radości Ojca z każdego grzesznika, który się nawrócił”.

Następnego dnia w Słotwinie odbyły się Prymicje, czyli pierwsza Msza pod przewodnictwem neoprezbitera. Po błogosławieństwie rodziców, rodzeństwa i chrzestnych z domu rodzinnego wyruszyła procesja, symbolizująca fakt, że każdy kapłan jest „wzięty z ludzi”. Ksiądz neoprezbiter podążał do kościoła wzdłuż cudownie udekorowanej drogi (wszystko staraniem mieszkańców) prowadzony przez dzieci Pierwszokomunijne, niosące tradycyjny wieniec z gałązek dębu.

W drzwiach przywitał go Ksiądz Proboszcz, a po krótkiej modlitwie w kościele, z którego do kapłańskiego posługiwania powołał go Bóg, ks. Sławomir rozpoczął pierwszą w swoim życiu Eucharystię. W koncelebrze nie zabrakło Księży Rodaków oraz zaprzyjaźnionych kapłanów, którzy w tym dniu sprawowali Mszę Świętą z neoprezbiterem.

Ks. Krzysztof Wilk - prymicyjny kaznodzieja - skierował do neoprezbitera ważne przesłanie, aby nie odgrywać w życiu Chrystusa, ale nim być w stu procentach: „Wszyscy jesteśmy wezwani do tego, byśmy byli prawdziwi, w tym co jest najważniejsze, w naszym odniesieniu do Boga. Byśmy niczego nie udawali. Bo to nie jest tak, że można zagrać Jezusa przez 3 godziny, albo nawet być w kościele 3 godziny: a potem - bach ! - na czarny marsz, a potem -bach ! - okraść albo zwyzywać sąsiada, a potem - bach ! - zakupy w niedzielę. Bo to nie jest tak, że przy ołtarzu mam być drugim Chrystusem, a potem - bach ! - sutanna na kołek, a potem - bach ! - brewiarz i różaniec w kąt, a potem - bach ! - przykazaniami niech się martwią inni. (...) Tak się nie da.”

Na zakończenie wręczył ks. Sławomirowi trzy szczególne prezenty. Pierwszym był mały fragment golgoty, przywieziony z Ziemi Świętej, by pamiętał o krzyżu Chrystusa. Drugim był właśnie krzyż, na którym zostały wypisane daty prymicji w Słotwińskim kościele po to, aby został on w przyszłości przekazany na ręce kolejnego kapłana, którego z naszej parafii Pan powoła. Trzeci prezent stanowił tekst wygłoszonego kazania.

Na zakończenie Eucharystii, po odśpiewaniu tradycyjnej pieśni dziękczynnej z terenów Śląska Cieszyńskiego i „Te Deum”, Ksiądz Neoprezbiter skierował do zebranych słowa wdzięczności. Mamie wręczył tradycyjne Manutergium, czyli puryfikaterz, którym po naszczeniu Świętym Krzyżmem kapłan otarł ręce.

Ksiądz Proboszcz otrzymał stułę rocznika bł. ks. Michała Sopoćki, w szczególny sposób symbolizującą kapłaństwo ks. Sławomira, które zrodziło się dzięki trosce duszpasterskiej ks. Mieczysława.

Eucharystię zakończyło uroczyste Apostolskie Błogosławieństwo, po którym neoprezbiter udzielił każdemu z obecnych indywidualnego błogosławieństwa prymicyjnego.

FOTORELACJA:

Majówka z naszym neoprezbiterem

Co roku 26 maja przychodzimy do świątyni, by przez wstawiennictwo Maryi pomodlić się w intencji naszych mam. Nie inaczej było tym razem, choć wieczorne nabożeństwo nabrało szczególnego wymiaru. Razem z ks. Sławomirem, który przed południem z rąk biskupa przyjął święcenia kapłańskie, dziękowaliśmy za dar powołań: do życia kapłańskiego, małżeńskiego, a także rodzicielskiego.

W modlitwie dziękczynnej wzięły udział przedszkolaki z rodzicami, dzieci pierwszokomunijne, młodzież, panie z Koła Gospodyń Wiejskich i wielu parafian. Modliliśmy się o odwagę pójścia za Chrystusem, powierzenia naszego życia na służbę Bogu i bliźniemu na wzór tak wielu świętych: św. Augustyna, który miał odwagę porzucenia wszystkiego dla Chrystusa i dla dobra ludzi, św. Joanny Beretty Molli, która miała odwagę heroicznej miłości matczynej, niczym nieprzezwyciężonej, a także odwagę dochowania wierności zobowiązaniom podjętym w dniu zawarcia sakramentu małżeństwa, św. Jana Marii Vianney’a, który miał odwagę ukochać kapłaństwo i wielu innych.

Rozważania modlitewne ubogacone śpiewem były też swoistym czuwaniem przed niedzielą prymicyjną ks. Sławomira – wielkim świętem naszej wspólnoty parafialnej. Po nabożeństwie wszyscy zebraliśmy się na słodkim poczęstunku na plebanii.

FOTORELACJA: